કવિ છે એ

જોજો સાદો માણસ સમજવાની ભૂલ ન કરતા,

કવિ છે એ.

ભર બપ્પોરે રાત કાળી ધારી શકે છે,

કરફ્યુમાં પણ બાગે મ્હાલી શકે છે,

મામા-માસા કે કાકા-બાપા તો શું ?

માણસ જાતનો ય સંબંધ ટાળી શકે છે.

કવિ છે એ સર્વગુણ સંપન્ન,

જુવો આંખના કુંડાળા ચાડી ખાય એનું દર્શન.

સાવ સાદો માણસ સમજવાની ભૂલ જરી ન કરતા,

એ રંગો માં રહે છે ને ફૂલોમાં મ્હેકે છે,

મોડી રાત લાગી શરાબમાં બ્હેકે છે,

ફાફડા-જલેબી કે વેઢમી વહેવારથી ખુશ છે,

બાકી જગત આખું એની આગળ તુચ્છ છે.

એની શાંતિની વ્યાખ્યા ઘરના ઉંબર સુધી જ જાય છે,

દુનિયા ભલે હો રોતી કકળતી એ પ્રેમ લખ્યે જાય છે,

એને મહેમાન પદુ ભાવે છે,

રોજ એવોર્ડ નવા મંગાવે છે,

સંગ્રહની ઉપ્પર સરકારી અત્તર એ છંટાવે છે,

બાપા-ભૈશાબ કરીને રૂડી પ્રસ્તાવના પણ લખાવે છે.

હો કીટલી, ફેસબુક કે ટ્વીટર કાળો કેર વર્તાવે છે.

સાચું કે એને લય-પ્રાસની જરી લ્હાય છે,

પણ ભાવના ભાવ શું ઉપજે ?

એમાં જ તો વાહ વાહ થાય છે.

ગા લ ગા એના ગાલે છે,

સુરજનું તેજ એના ભાલે છે.

સાદો માણસ નહિ કવિ છે એ,

ઘણી વિશિષ્ટ યોગ્યતાઓ ધરાવે છે.

દા.ત.

ફક્ત ડોળા કાઢી ગરોળીને નીચે પાડી શકે છે,

ચીતરી ચઢે એવા વંદાને પણ એ પાળી શકે છે,

વિવેચનના નામે વેઠ કુશળતાથી વાળી શકે છે,

લોહીનું એક ટીપું પડે નહિ એટલી સહજતાથી એ

નાકના ટેરવે બેઠેલી હઠીલી માખ મારી શકે છે.

સાવ સાદો માણસ સમજવાની ભૂલ ન કરતા ભાઈ !

કવિ છે એ.

- by Ashish Vashi and Mehul Makwana